Биляна платно белеше
на Охридските извори.
йоздола идат винари,
винари белограгяни.
Винари, белограгяни,
кротко терайте карванот,
да не ми платно сгазите,
платното ми е даровно
за свекор и за свекърва.
Биляно, моме убава,
ако ти платното сгазиме,
со вино ке го платиме,
и бела лута ракия. /2
Винари, белограгяни,
Не ви го сакам виното,
тук ви го сакам момчето,
шо напред тера карвано,
турило фесче над око
и мене гледа под око.
-Биляно, моме убава,
момчето ни е свършено,
за него вино носиме
в недела ке го жениме /2
